Pickles & ingelegde groenten
Geniet en (s)maak je leven zuurder dan ooit.
Cleopatra dankte haar schoonheid openlijk aan het belang van ‘zuurwaren’ en ook geschiedkundige protagonisten zoals Julius Caesar, Tiberius, Koningin Elisabeth I van Engeland, Amerigo Vespucci, George Washington en Thomas Jefferson hebben hun zure voorliefde nooit onder tafel gestoken. De liefde voor pickles en ingelegde groenten houdt ook onze regio al eeuwen zoet.
Piccalilli: London Calling.
Voor de herkomst van pickles moeten we het kanaal over. De oudste versie van de ‘Piccalilli’ vinden we namelijk terug in een Engels kookboek uit de 18de eeuw. In dat boek werd piccalilli opgevat als een Indische ‘pickle’ waarin fijngesneden en gezouten groenten bereid werden met mosterd. De razendpopulaire piccalilli maakte al snel een vast en smaakmakend onderdeel uit van de ‘ploughman’s lunch’.
Van piccalilli naar Belgisch pickles: een pikkeltje zuurder.
Rond de eeuwwissel in 1900 pikken de eerste Belgische mosterdmakers en azijnbedrijven het verhaal op en introduceren ‘Pickles’ in België.
De eerste Belgische pickles werden in Oost-Vlaanderen gemaakt en de bekendste producenten van Belgische pickles zijn Camp’s, Devos-Lemmens, Bister, Tierenteyn, l’Etoile… Veel Belgische mosterd-en azijnproducenten zagen hun kans schoon want Belgen houden van zuur. Denk maar aan het aantal zure bieren dat onze bierharten sneller doet slaan. Belgische pickles smaken dan ook een stukje zuurder dan de buitenlandse varianten en worden licht gekruid met mosterd, kurkuma, gember, cayennepeper… Vaste waarden onder de krokante groentjes zijn bloemkoolroosjes, zilveruitjes en cornichons.
Pickles(s) is more!
Al eens een broodje ‘gekapt’ met pickles geproefd? Absolute smaakbom!
Ingelegde groenten.
De eeuwenoude kracht van verzuring.
Al millennia lang buigen vele culturen zich over de bewaarmogelijkheden van voeding. Aanvankelijk maakten ze gebruik van drogen, fermenteren en verpakken in vet. Azijnpekels, jam en inleggen in alcohol vervoegden het bewaartechniekenpakket in tweede fase.
In Mesopotamië zouden komkommers rond 2000 voor Christus zijn ingelegd nadat Noord-Indiërs komkommerzaad van hun regio naar daar hadden gebracht. Voor de Romeinen vormde het inleggen van groenten met azijn, olie, pekel en honing dan weer de perfecte oplossing om lekkernijen te importeren uit hun veroverde gebieden.
Komkommertijd.
Grote delen in Europa en het Midden-Oosten wisten ingelegde komkommers en augurken te smaken. Vooral de Joden zetten hun tanden vol overgave in ingelegde komkommers en augurken. In combinatie met zwart brood en aardappels vormden zij de overgrote hap van hun voedingspatroon. Door hun noodgedwongen vlucht vanaf 1630 maakte ook onze regio kennis met hun culinaire gebruiken.
Onder Napoleon werd het voedsellandschap ingemaakt.
Napoleon Bonaparte beloofde eind 18de eeuw een financiële tegemoetkoming aan iedereen die een efficiënte manier kon bedenken om het voedsel voor zijn troepen goed te conserveren.
Een gedreven Franse kok ging eindeloos experimenten en ontwikkelde de verpakkings-, verhittings- en afdichtingstechniek die in onze hedendaagse volksmond als ‘inmaken’ wordt bestempeld. Door je voedsel in te maken, kan je het nog jarenlang consumeren op een verse, lekkere en gezonde manier.
Ingemaakt voedsel kan je nog jarenlang consumeren op een verse, lekkere en gezonde manier.
- https://www.streekproduct.be/producten/belgische-pickels#:~:text=Geschiedenis%20van%20een%20potje,groenten%20bereid%20worden%20met%20mosterd.
- https://www.belgunique.be/nl/talent/camps/
- https://www.joodsamsterdam.nl/inleggen-van-groente/
- https://www.moestuinweetjes.com/groenten-inmaken/
